Rusiya məsələsində atılacaq real və yeganə addım haqqında…
Moskvaya “proşay”, Ankaraya salam!
Dəyərli izləyicilər, 44 günlük Zəfərdən sonra beş ildir durmadan təkrar-təkrar söyədiyimiz ana fikir bu olub ki, Ermənistanla sülh müqaviləsinin imzalanmasına qısa zaman ərzində nail olunmalı və bununla da Rusiyasız Qafqazın gələcəyini qurmalıyıq. Buna hazır olmalıyıq.
Qafqazda qanlı münaqişəyə, terrora, soyqırımına, separatçılığa “yox” – deyib, sülh, sabitlik, əmin-amanlıq istəyiriksə, bu qanlı münaqişənin ideya müəllifi də, yaradıcısı da, idarəedicisi də olan Rusiyanın qarşısına Ermənistanla birlikdə BARIŞLA çıxmalıyıq!
Qafqazın gələcək hüzuru və stabilliyi, iqtisadi cəhətdən çiçəklənməsi naminə bunun alternativi yoxdur.
Rusiyasız, qansız-qadasız, mehriban yaşayan Qafqaz Evi yaratmalıyıq. Dəfələrlə demişəm, bir daha vurğulayıram ki, bu, absurd bir ideya deyil, Qafqazın uzunmüddətli hüzuru və stabilliyi naminə reallıqdır, məcburiyyətdir.
Əgər məğlub ölkənin vətəndaşları Paşinyana iki dəfə səs verirsə, demək ki, Ermənistan cəmiyyəti və xalqı uzun yüzilliklər boyu davam edən xəstə erməni xülyası ilə vidalaşmağa hazırdır, yetər ki, ekspansianist və şovinist Rusiya bölgədən getsin.
Rusiya üçün isə Güney Qafqazdan getmək imperialist maraqların birdəfəlik dəfn olunmasıdır.
Nədir, Rusiyanın istədiyi?!
Sülh müqaviləsi olmasın, Qafqaz daim qan, münaqişə içərisində olsun. Buradakı xalqlar bir-birinə qarşı soyqırımları törətsin, normal insani və qonşuluq münasibətləri sıfırlansın, qazancları ancaq silaha getsin, elmə-təhsilə para ayıra bilməsinlər, inkişafdan geri qalsınlar, güc ola bilməsinlər.
İnkişaf edə bilmədikcə də, demokratik cəmiyyətdən məhrum olsunlar. Çünki demokratiya cəmiyyətlərin inkişafında nəfəs borusudur. Demokratik inkişafdan geri qalan xalqlar isə xarici təhdid qarşısında duruş gətirə bilməzlər.
Nəhayət, qlobal səbəb – bu coğrafiyanın ən qüdrətli ölkəsi olan Türkiyə bölgəyə girə bilməsin, bu xalqların rəğbətini qazanmaqdan məhrum edilsin.
Digər bir tərəfdən, Ukraynadakı uğursuzluğu Qafqazda kompensasiya eləsin. Bunun üçün lazım gələrsə, İranı da Qafqaza müdaxilə üçün hazır vəziyətə gətirsin. Hətta artıq, illərdir yetişdirdiyi və ikinci planda saxladığı yeni oyunçularını dövriyyəyə buraxmaqla, nə qədər mümkünsə, sülh prosesini əngəlləsin.
Bəs yaxşı, biz bu imperialist marağın 200 ildir başımıza gətirdiyi fəlakətlərdən birdəfəlik necə qurtulmalıyıq?
Hökümələrin ölməməsi üçün nələr etməliyik?
Bizim artıq tək bir yolumuz var: Türkiyənin açıq diplomatik müdaxiləsi ilə Üçtərəfli Sülh Müqaviləsinin imzalanması.
Bu işin başqa yolu yoxdur. Qafqazın təminatı NATO ölkəsi kimi regiona ən yaxın dövlət olaraq, Türkiyənin üzərinə düşür. Türkiyənin Ermənistanla, xüsusilə Paşinyan höküməti ilə ikili danışıqları sürətləndirməsi bu dəqiqə ən vacib məsələdir. Artıq sərhədlərin bağlı qalması yeni siyasi konfiqurasiyada elə də əhəmiyyətli bir fayda vermir. Bu məsələ də ayrıca müzakirə olunmalıdır.
Sülhə gedən yolda bütün maneələr aradan qaldırılmalıdır.
Türkiyə Qafqazda bir sülh memorandumu, hətta Tiflis Sülh Memorandumuna nail ola bilər. Üç Cənubi Qafqaz ölkəsinin dünyaya çıxışı və inkişafı indi ancaq Türkiyə ilə mümkündür. Türkiyə Ümumqafqaz təhlükəsizlik konsepsiyasının qarantıdır.
ABŞ və Qərb Türkiyə olmadan regonda mövcudluğun mümkünsüzlüyünün fərqindədir, təkcə bu səbəb yetər ki, bu gün əsas memarı Türkiyə olan yeni bir Qafqaz inşa olunsun.
Necə ki, Orta Şərqdə savaşı durdurmaq və barışı təmin etmək gücü Türkiyədə oldu, eyni vəziyyəti burada da yaratmaq vacib şərtdir.
Rusiya və İran kimi dost olmayan qonşuların əhatəsində ölkəmiz üçün güclü Türkiyə vacibdir və Qarantdır!
Qısası, Rusiyadan qurtulmağın tək yolu Türkiyənin iştirakı ilə Ermənistanla Sülh Müqaviləsinin imzalanmasıdır.
Bunun da yolu bir an öncə Ermənistanı sülhə cəlb etməkdir. O sülh ki, imza atmasa, Ermənistanın özünü də bir cəmiyyət olaraq məhvə aparacaq.
Hər üç ölkə “saatlarının əqrəblərini Türkiyə saatı ilə uyğunlaşdırmalıdır”.
ANAR ƏSƏDLİ
