DÖVLƏT SAĞLAM DEYİL, DOSTLAR
VƏ GETDİKCƏ XƏSTƏLƏNİR…
Azərbaycanda Yeni Siyasi Mərkəzə, yeni siyasi şərtlərə və şəraitə, tamamilə yeni ictimai-siyasi sistemə, yeni siyasi mühitə heç vaxt olmadığı qədər ehtiyac yaranıb. Bunu zəruri edən şərtlər çoxdan yetişib desək, yalan olmaz.
Respublikamızda kifayət qədər ciddi problemlər var. Bu problemlər həyatın bütün sahələrində mövcuddur. Sosial, iqtisadi, humanitar, demoqrafik, mədəni və digər zəruri sahələrdə yaşanan böhran insanların həyatını ağırlaşdırmaqda davam edir.
Mövcud hakim sistem heç bir problemin köklü həlli ilə məşğul deyil, uzun illərdir gördükləri iş, sadəcə, böhranı idarə etməkdən ibarətdir. Böhranın idarə edilməsi isə problemləri, qala-qalaq sıxıntıları həll etmir.
Elə buna görədir ki, Azərbaycan xalqı, millətimiz hələ də arzusunda olduğu ölkəni qura bilməyib. 90’larda müstəqilliyimizi bərpa edərkən ölkəmizlə bağlı, gələcək yaşayışımızla bağlı qəlbləri fərəhləndirən, gözləri qamaşdıran o qədər ülvi arzularımız vardı ki! – …atamdan eşitmişdim bir dəfə bu nigaran cümlələri.
Bu arzularla bütöv bir ömrü başa vuran nəinki insanlar, hətta nəsillər oldu. Yeni yetişən nəsillər isə, hələ də insan faktorunun ön planda olduğu ədalətli, hüquqi, demokratik, zəngin, inkişaf etmiş, hamının yaxşı yaşadığı, xoşbəxt olduğu Respublikanın arzusundadır.
Amma bu arzulara çatmaq hələ ki, mümkün olmur, çünki ölkədə 21 ildir çox qəddar bir yarımtotalitar sistem qurulub. Hüquq çeynənib, ədalətsizlik hər yerdə ərşə dirənib. Bir qrup adam elə hesab edir ki, Azərbaycan adlı ölkə onlara dədə mirasıdır və istədiklərini edə bilərlər.
Əhalinin, hardasa 15 faizi bu balaca qrupun ətrafında sözün həqiqi mənasında yaşayır, əhalinin yerdə qalan 85 faizi isə sağ qalmaq, mövcudluq uğrunda hər gün sürünür, gecə-gündüz canı ilə əlləşir.
Buna baxmayaraq, milyonlarla insanın qəlbində bu günün yaşam şəraitinin tamamilə dəyişməsi arzusu da var, bu arzu diridir, bunu hər addımbaşı görür, yaşayır və hiss edirik. Fəqət eyni zamanda, bu insanların sabahından nigaran qaldığını, dərin və acı ümidsizlik hiss etdiyini də açıq şəkildə görmək olar..
Bəziləri ümidsiz və cəsarətsizdir, bəzilərində isə istəksizlik və qəzəb var. Kimisi laqeyd qalır, kimisi isə, bir çox hallarda həddini aşır. Narazı olanların çox böyük bir qismi isə seçkidə bitərəf qalmağı üstün tutur. İnamsızlıq, etimadsızlıq, ümidsizlik indi Azərbaycan insanı ilə daha möhkəm dostdur.
Nə isə etməliyik. Adına “Yeni Siyasi Mərkəz” də qoymaq olar, adına “Yeni Qurtuluş Hərəkatı” da. Hər bir halda, nə isə etməliyik. Hərdansa başlamalıyıq.
Nə etsək, ilk növbədə məhz bu insanlara müraciət edəcəyik, çünki halından razı, qarnı tox olanlardan belə bir hərəkatda, siyasi mərkəzdə iştirak etmələrini gözləmək yanlış olardı. Hərəkat əvvəlcə işgəncəyə məruz qalan, əziyyət çəkən, bədbəxt və uğursuz insanları ətrafına toplayacaq.
Bəli, siyasi mərkəzimiz, yeni hərəkatımız hər şeydən əvvəl cəmiyyətin səthində gəzişməyəcək, daha çox onun dərinliklərində kök salacaqdır.
Bu gün Azərbaycan xalqı, uca millətimiz həqiqi azadlığını əldə etmək imkanını tapa bilməyibsə, bunun səbəbini böyük bir millətin mövcudluq inancından və yaşamaq iradəsindən məhrum olmasnda axtarmaq lazımdır.
Ən güclü silah belə, onu istifadə edəcək ruh olmadıqda, cansız və dəyərsiz bir metal parçasından başqa bir şey deyil.
Azərbaycanda bu gün demokratiya müdafiəsiz qalıbsa, bunun əsil səbəbi ölkəni demokratikləşdirməkdən ötrü lazımi şərait və şərtlərin hələ yetişməməsində deyil. Səbəb millətin, xalqın namuslu övladlarının həmin şərait və şərtləri ortaya çıxarıb, onu qoruma iradəsinin əlindən alınmasıdır.
“Ölkəmizi dəyişmək üçün hardan başlayaq?” sualını vermək, bir azərbaycanlının böyüklüyünü və cəsarətini yenidən bərpa etmək məsələsini həll edə bilməz. “Bir millətə ölkəni fundamental planda dəyişə biləcək ruhu necə qazandıracağıq?” sualı ilə başlamalıyıq əvvəl!
Belə bir ruh bir millətin üzərində bir yel kimi əsməyə başladıqda, o, öz zəka və bacarığı ilə saysız-hesabsız yollar tapacaq və bu yolların hər biri, çox keçməyəcək, həmin milləti qarşısıalınmaz bir dalğaya çevirəcəkdir.
Əbəs yerə deməyiblər ki, qorxaq olan bir nəfərin əlinə on tapança verilsə, bir hücum anında tək bir güllə belə atmaz. Qorxağın əlindəki tapança, cəsur birinin əlindəki sadə bir dəyənəkdən daha dəyərsizdir.
Bu gerçəyi anlamadan bir milləti ruhsal planda böyük və fundamental dəyişikliklərə kökləmək asan olmayacaq..
Millətimizin siyasi gücünü yenidən qazanması, yalnız mövcudluğumuzun sağlam və qüsursuz yola istiqamətləndirilməsindən keçir.
Bir millətin birliyini təmin edən, təkcə onun keçmişdən gələn adət-ənənələri, törələri, sahib olduğu milli sərvətləri, milli atributları, güclü silahları deyil. Bir millətin gerçək birliyini təmin edən şey, milli varlığa yönəlmiş sarsılmaz iradə və ÖLÜMƏ MEYDAN OXUYAN QƏHRƏMANLIQ CƏSARƏTİDİR!
Azərbaycan xalqının – millətimizin siyasi baxımdan yenidən dirçəlməsi, bir tərəfdən yaşamaq iradəmizin yenidən dirilməsi və güclənməsi deməkdirsə, bu iradəni qoruyub saxlamaq üçün təkcə milli ünsürlərə yönəlmək kifayət deyil. Əslində, vacib olan şey, milli duyğulara qarşı duran sinfi milliləşdirməkdir.
Yer üzündə hər şey yaxşılaşdırıla bilər. Hər məğlubiyyət gələcəkdə başqa bir zəfərin atası ola bilər. Hər uduzulmuş döyüş gələcəkdə bir yüksəlişə səbəb ola bilər. Hər çətinlik insanın inamı ilə dəf edilə bilər. Hər zülm və təzyiq, QAN SAF QALDIĞI MÜDDƏTCƏ, əxlaqi dirçəlişi yaradan və hərəkətə gətirən gücləri doğura bilər.
Amma elə ki, qan öz saflığını itirər, o zaman xoşbəxtlik də məhv olar və bu, insanı əbədi olaraq alçaldar. Bu tənəzzülün sivil və əxlaqi nəticələri heç vaxt yox olmaz. Digər həyati məsələlərin zaman anlamında öz sərhədləri var; amma qanın saflığının qorunması və ya itirilməsi problemi, yer üzündə həyat davam etdiyi müddətcə mövcud olacaqdır.
Bir millət, təbiətin ona bəxş etdiyi və köklərinin bağlı olduğu soylu qana sadiq qalmazsa, dünyadakı mövcudiyyəti sona çatdırıldıqda, qətiyyən göz yaşı tökməyə və bundan şikayət etməyə haqqı yoxdur.
MİLLƏT və onun yer üzündə mövcudolma gücünü təmin edən BAŞLICA ORQANİZM, yəni DÖVLƏT sağlam deyil, dostlar və getdikcə xəstələnir. Dövlətimizi müalicə etməliyik…
İmza: Siyasətçi Mirzə Rəşad Orbey
